نبوت2

ادامه نبوت...

حضرت محمد (ص) 1

حضرت محمد(ص)
کنیه	ابوالقاسم
زادروز	۱۷ ربیع الاول، سال عام الفیل/۵۷۰م.
زادگاه	مکه
درگذشت	۲۸ صفر، سال ۱۱ق/۶۳۲م.
مدفن	مدینه
محل زندگی	مکه، مدینه
لقب(ها)	امین، رسول الله، مصطفی، حبیب الله، صفی الله، نعمة الله، خیرة خلق الله، سید المرسلین، خاتم النبیین، رحمة للعالمین، نبی امّی
پدر	عبدالله
مادر	آمنه
همسران	خدیجه، سوده، عایشه، حفصه، زینب دختر خزیمه، ام حبیبه، ام سلمه، زینب دختر جحش، جویره، صفیه، میمونه.
فرزندان	قاسم، زینب، رقیه، ام کلثوم، فاطمه، عبدالله، ابراهیم.
طول عمر	۶۳ سال

حضرت محمد (ص) 2

ادامه زندگی نامه حضرت محمد(ص)...

حضرت محمد (ص) 3

ادامه زندگی نامه حضرت محمد(ص)...

روزه 2

ادامه روزه...

حضرت محمد (ص) 4

ادامه زندگی نامه حضرت محمد(ص)...

خمس

خُمس، اصطلاحی فقهی به معنای پرداخت یک پنجم مازاد درآمد سالانه و برخی موارد دیگر مانند معدن و گنج با شروطی که در فقه آمده است. خُمس از فروع دین است و آیه ۴۱ سوره انفال و بیش از ۱۱۰ حدیث در کتابهای روایی از آن سخن گفته‌اند.

معاد

معاد، از اصول دین اسلام به معنای بازگرداندن انسان پس از مرگ به زندگی در روز قیامت است. بنابر این اصل، همه انسانها در روز قیامت دوباره زنده می‌شوند اعمال آنها در پیشگاه الهی سنجیده می‌گردد و به کیفر یا پاداش درستکاری یا بدکاری خود می‌رسند. معاد در دین اسلام، اهمیت بسیاری دارد و حدود یک‌ سوم آیات قرآن کریم، درباره معاد و مسائل پیرامونی آن است. اعتقاد به این اصل، نقشی مهم در رفتار مسلمانان و میل آنان به نیکوکاری و دوری از کارهای ناشایست دارد.

زکات

زکات اصطلاحی فقهی به معنای مقداری معین از برخی اقلام معین است که باید برای صرف در مواردی خاص و مشخص شده در فقه اسلامی پرداخت گردد. زکات از واجبات مالی و عبادی است و از فروع دین شمرده شده و در منابع دینی در کنار نماز و جهاد قرار گرفته و یکی‏ از پنج ستون دین است. از این عمل دینی، در ۵۹ آیه قرآن و حدود ۲۰۰۰ روایت سخن رفته است.

عدل

عدل برابر داد، یکی از اصول تشیع و معتزله است.

عدل به معنای قضاوت و پاداش به حق است، یعنی باور به اینکه خداوند پاداش و جزای هیچ عملی را هرچند ناچیز و کوچک باشد ضایع نمی‌کند و بدون تبعیض به هر کس جزای عملش را خواهد داد: «فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرا یره»، «پس هر کس ذره‌ای کار خوب انجام دهد آن را خواهد دید و هر کس ذره‌ای کار بد بکند آن را خواهد دید.»^[۱]

دلیل انتخاب این اصل به عنوان یکی از اصول شیعه در اصل برداشت سیاسی و فلسفی از عدالت خداوند، نقش عقل در تشخیص عدل و ظلم، و نیز حسن و قبح است؛ چرا که اهل‌سنت نیز به دادگری خداوند باور دارند.